Σημεία στίξης

Στο βαθμό που οι μεγάλες βιομηχανικές χώρες συνεχίζουν να εκπέμπουν ρυπογόνα αέρια που συντελούν στο «φαινόμενο του θερμοκηπίου», τα βασικά δικαιώματα θα συνεχίζουν να παραβιάζονται.

Τη ζωή στη Γη ο άνθρωπος ελάχιστα την σέβεται, η ζωή όμως σε άλλους κόσμους διεγείρει το ενδιαφέρον και τη φαντασία του. Είναι άραγε περιέργεια, κατακτητική διάθεση ή απλώς ένα διανοητικό παιχνίδι; Ίσως όλα μαζί

Πώς να κλείσει άλλωστε κάποιος την τηλεόραση όταν κάποιες κυρίες αποκαλύπτουν τα προσωπικά τους δράματα και ποτήρια γεμάτα νερό εκτοξεύονται στα πρόσωπα των καλεσμένων ;

Η τηλεόραση διαχωρίζει τους ανθρώπους, «διαμερισματοποιεί» τα διάφορα καλλιτεχνικά είδη και μας καθηλώνει στην αμάθεια ή στην αυταρέσκεια της υπερειδίκευσης.

Είναι ανάγκη να συνειδητοποιηθεί –όσο και αν αντιτίθεται στις ενδόμυχες επιθυμίες μας– ότι με τη ζωή αυτή η επικοινωνία εμφανίζεται, για το ορατό τουλάχιστον μέλλον, ανέφικτη.

Τα θεσμοθετημένα ανθρώπινα δικαιώματα παρέχουν μια ισχυρή βάση, επάνω στην οποία μπορούν να «οικοδομηθούν» αρχές, με στόχο να ανακοπεί η παγκόσμια κλιματική αλλαγή.

Ισχυριζόταν ότι έγραψε σε μία ώρα ......αυτό το κείμενο πενήντα σελίδων

Αντίθετα, όταν παρουσιάζεται ως παρέκκλιση ―και παρέκκλιση είναι ο εγωισμός, η έπαρση, η οίηση― οδηγεί κατευθείαν τον φορέα του στην ύβρη, με όλες τις αναπόφευκτες συνέπειες.

Ο Ντυνάν, για παράδειγμα, ο ιδρυτής του «Ερυθρού Σταυρού», υπήρξε ένας τέτοιος ανθρωπιστής.

Μπορούμε να διακρίνουμε τρία είδη φιλικών σχέσεων, κατά τον Αριστοτέλη: «διά το χρήσιμον», «δι’ ηδονήν», «διά το αγαθόν».

Τι δικαίωση μπορεί να υπάρχει σε αυτό; H αξιοπρέπεια.

Ο πρωταγωνιστής στην τραγωδία, με τον αγώνα στέλνει το μήνυμα στον άνθρωπο ότι στον τραγικό κόσμο μια μόνο δυνατότητα έχει ο ήρωας... Να γίνει παρανάλωμα της φλόγας του.

Δεν φταίει, λοιπόν, γι' αυτές τις οικτρότητες η ρητορική αλλά εκείνοι που κά­νουν κακή χρήση της, «οι μη χρώμενοι ορθώς», όπως έλεγε ο μεγάλος σοφι­στής και ρητοροδιδάσκαλος Γοργίας

Έλεγαν: «αυτός είναι μεγάλος ανθρωπιστής» και με τούτο εσήμαιναν μια προσωπικότητα που ξοδευόταν ολόκληρη για να κάμει το καλό.

Στην πρώτη περίπτωση, συνδεόμαστε μ’ έναν άνθρωπο, επειδή ο ένας μας είναι στον άλλο χρήσιμος (για τις υποθέσεις, τις ανάγκες, τη σταδιοδρομία, τις πολιτικές φιλοδοξίες μας κ.τ.λ.).

Η Ελλάδα διευκολύνει τους κερδοσκόπους και τους διαπλεκόμενους, ό, τι η διάχυτη θυμοσοφία ονομάζει σήμερα «λαμόγια».

Ένας πρώτος στόχος των σημερινών ελληνόπουλων είναι μια θέση γραφείου στον ασαφή τομέα των υπηρεσιών, λ.χ. «στέλεχος» σε πολυεθνική, που συνήθως είναι πωλητής τσιχλών σε περίπτερα.

Είναι πράγματι πολύ ωραίο (;) το φόρεμα που φοράτε σήμερα.