ภาษาถิ่น

อู้

แหลง

เป็นภาษาที่ใช้สื่อสารกันในชีวิตประจำวันเฉพาะถิ่นเฉพาะภาค ซึ่งแบ่งตามลักษณะภูมิภาคใหญ่ ๆ ได้ ๓ ภาษา คือ ภาษาถิ่นเหนือ ภาษาถิ่นอีสาน และภาษาถิ่นใต้

บะขะนัด

แซ่บ

ลำ

ผ่อ

บักหุ่ง

หย่านัด

บะก้วยเต้ด

แล

เว้า

บักนัด

เบิ่ง

กาด

ลอกอ

หรอย