คือ
เป็นภาษาที่ใช้สื่อสารกันในชีวิตประจำวันเฉพาะถิ่นเฉพาะภาค ซึ่งแบ่งตามลักษณะภูมิภาคใหญ่ ๆ ได้ ๓ ภาษา คือ ภาษาถิ่นเหนือ ภาษาถิ่นอีสาน และภาษาถิ่นใต้
คือ
กาด
คือ
เว้า
คือ
อู้
คือ
แหลง
คือ
ผ่อ
คือ
เบิ่ง
คือ
แล
คือ
ลอกอ
คือ
บะก้วยเต้ด
คือ
บักหุ่ง
คือ
แซ่บ
คือ
ลำ
คือ
หรอย
คือ
หย่านัด
คือ
บะขะนัด
